Kim jesteśmy?
Warszawska Wspólnota Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych jest częścią Karmelu Terezjańskiego, rodziny zakonnej o długiej historii. Duchowym ojcem Karmelu jest żyjący wiele wieków przed Chrystusem św. prorok Eliasz. W XIII w. Zakon otrzymał regułę od św. Alberta Jerozolimskiego, a wkrótce po tym zatwierdzenie papieskie. W XVI w. zakon został zreformowany przez św. Teresę od Jezusa i św. Jana od Krzyża. Reforma zapoczątkowała Karmel Terezjański. Na przełomie XVII i XVIII w. pojawiły się pierwsze publikacje dla świeckich żyjących duchowością Karmelu Terezjańskiego (Belgia i Francja).Obecnie podstawą naszego funkcjonowania w Kościele są Konstytucje Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych zatwierdzone 16 czerwca 2003 przez Kongregację Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
Rys historyczny
Początki Świeckiego Zakonu Karmelitańskiego w Warszawie nie są znane. Najstarsze odnalezione ślady znajdują się w archiwach czerneńskich. Dowiadujemy się z nich, że pod koniec lat 30 XX w. w Warszawie istniały dwa niezależne ośrodki tercjarskie, mimo, że w tym czasie w Warszawie nie było karmelitów, ani sióstr karmelitanek. Ówczesna Wspólnota liczyła ok 50 członków, z czego 25 można ustalić imiennie. W 1944 roku powstał w Warszawie klasztor oo. karmelitów bosych, który od 14 września 1947 roku znajduje się przy ul. Racławickiej 31. Ze wspomnień najstarszych członków wynikało, że już wtedy przy klasztorze istniała kongregacja tercjarska. Ze względu na lokalizację Zakonu w Stolicy i w związku z tym “szczególną opiekę” ówczesnych władz, brak jest dokumentów świadczących o istnieniu Świeckiego Zakonu w tym czasie.W latach sześćdziesiątych XX wieku przemiany w kraju umożliwiły rozpoczęcie regularnych, chociaż nadal ograniczonych, spotkań, które odbywały się w domach prywatnych, a raz w miesiącu w klasztorze ojców karmelitów. Rozpoczął się rozwój wspólnoty, która liczyła wówczas 14 osób. Wspólnotą kierowała Przełożona, formacją Mistrzyni, a do pomocy była Rada Wspólnoty. Na spotkaniach była wspólna modlitwa, rozmyślanie, konferencja ojca. Kandydatki do III Zakonu zbierały się u przełożonej, przygotowując się do obłóczyn i profesji. Siostry nie ograniczały się do aktywności modlitewnej, ale na różne sposoby służyły Kościołowi i Zakonowi, o czym świadczą odznaczenia i podziękowania. Z tamtego tego okresu pozostał piękny ślad: kielich mszalny ufundowany przez Świecki Zakon. Na jego podstawie widoczny jest wysadzany kamieniami herb karmelitański oraz łaciński napis: “III Zakon Karmelitański [w] Warszawie 1964”. Na spodzie Natomiast od spodu kielicha znajduje się wygrawerowany tekst łaciński objaśniający intencje: „Na pamiątkę Powszechnego Soboru Watykańskiego II + dziewięciu lat przygotowań do Świętego Milenium Polski / Trzeci Zakon Karmelitański + Warszawa + R[oku]. P[ańskiego]. 1964”.
Największy rozwój wspólnoty nastąpił w początkach nowego tysiąclecia. Dla pogłębienia poziomu formacyjnego, w ostatnich latach poza formacją własną, członkowie uczestniczą w warsztatach formacyjnych jak również w innych formach życia wspólnotowego organizowanych przez Radę Prowincjalną Prowincji Warszawskiej.
W 1999 r. zorganizowano pierwszą godzinną adorację Najświętszego Sakramentu w pierwsze czwartki miesiąca z modlitwą i Mszą św. w intencji kapłanów i powołań. Na uroczystość Bożego Ciała po raz pierwszy wspólnota oficjalnie przygotowała Ołtarz, który od tamtej pory jest przygotowywany corocznie. Zorganizowano pierwszą noc czuwania modlitewnego przed świętem Matki Bożej z Góry Karmel, aby rozpropagować święto Matki Bożej Szkaplerznej i zachęcić jak najwięcej osób do udziału we wspólnej modlitwie. Inicjatywy te są kontynuowane do dziś.
Obecnie w ogólnodostępnej kaplicy członkowie prowadzą także Różaniec wynagradzający Niepokalanemu Sercu Maryi w pierwsze soboty miesiąca oraz rozmyślanie przed Mszą Świętą podczas dnia skupienia w trzecie niedziele, przybliżając wiernym modlitwę karmelitańską. Członkowie Wspólnoty zaczęli także prowadzić nabożeństwo Drogi Krzyżowej w środy Wielkiego Postu.
Udział w życiu Kościoła
W 1999 r. zorganizowano pierwszą godzinną adorację Najświętszego Sakramentu w pierwsze czwartki miesiąca z modlitwą i Mszą św. w intencji kapłanów i powołań. Na uroczystość Bożego Ciała po raz pierwszy wspólnota oficjalnie przygotowała Ołtarz, który od tamtej pory jest przygotowywany corocznie. Zorganizowano pierwszą noc czuwania modlitewnego przed świętem Matki Bożej z Góry Karmel, aby rozpropagować święto Matki Bożej Szkaplerznej i zachęcić jak najwięcej osób do udziału we wspólnej modlitwie. Inicjatywy te są kontynuowane do dziś. Obecnie w ogólnodostępnej kaplicy członkowie prowadzą także Różaniec wynagradzający Niepokalanemu Sercu Maryi w pierwsze soboty miesiąca oraz rozmyślanie przed Mszą Świętą podczas dnia skupienia w trzecie niedziele, przybliżając wiernym modlitwę karmelitańską. Od KIEDY członkowie Wspólnoty zaczęli także prowadzić nabożeństwo Drogi Krzyżowej w środy Wielkiego Postu.
Przedstawiciele Wspólnoty biorą udział w obchodzonym od 2008 roku Dniu Dziękczynienia. Mamy stały kontakt z Ogólnopolską Radą Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich. W 2017 roku włączyliśmy się w inicjatywę modlitewną Różaniec do granic prowadząc modlitwę różańcową z kaplicy św. Józefa.
Wspólnota otacza modlitwą intencje, które są jej powierzane. Pamiętamy o swoich zmarłych członkach zamawiając za nich Msze Święte wieczyste.
Obecnie warszawski Świecki Karmel liczy 39 członków. Asystentem jest o. Marian Stankiewicz OCD. Spotkania odbywają się dwa razy w miesiącu.
Asystent Wspólnoty
o. Jakub Kamiński OCD
asystent wspólnoty
Rada Wspólnoty
- Krystyna Balcer – przewodnicząca rady wspólnoty
- Monika Roguska- radna
- Andrzej Witwicki – radny
- Leszek Cieśliński – radny
- Lucyna Kusak – formatorka
- Iwona Witwicka – sekretarz
- Andrzej Witwicki – skarbnik