Życie duchowe

świeckiego karmelity bosego

Zobowiązania członka Wspólnoty OCDS

Członek Wspólnoty OCDS jest powołany do przeżywania własnego życia jako świadomej relacji przyjaźni z Panem Bogiem. Z tego względu zobowiązuje się:

  • żyć w obecności Bożej,
  • codziennie uczestniczyć w Eucharystii (w miarę możliwości),
  • odprawiać przynajmniej półgodzinną modlitwę myślną lub medytację nad Słowem Bożym w ciągu dnia,
  • codziennie odmawiać Jutrznię i Nieszpory, a w miarę możliwości i Kompletę,
  • odprawiać czytanie duchowe, zwłaszcza Pisma Świętego i dzieł autorów karmelitańskich,
  • brać udział w spotkaniach Wspólnoty OCDS,
  • uczestniczyć w corocznych rekolekcjach wspólnotowych,
  • codziennie robić rachunek sumienia,
  • często nawiedzać i adorować Najświętszy Sakrament.

W przypadku uzasadnionej niemożności wypełniania praktyk modlitewnych zalecanych przez przepisy OCDS można podjąć inną formę modlitwy, np.: Różaniec Święty, Drogę Krzyżową. Zalecenia modlitewne nie obowiązują pod grzechem, ale są skutecznym środkiem wzrostu w miłości Bożej.

Duch pokuty i umartwienia

Członek Wspólnoty OCDS powinien rozwijać w sobie ducha pokuty i umartwienia według poniższych wskazówek:

  • często przystępować do sakramentu pokuty (przynajmniej raz w miesiącu),
  • w miarę możliwości zadbać o stałe kierownictwo duchowe,
  • ćwiczyć się w cnocie milczenia i pokory,
  • praktykować czyny miłosierdzia i umartwienia według tradycji Zakonu Karmelitów Bosych, zwłaszcza w okresie Adwentu, Wielkiego Postu i przed świętami karmelitańskimi, (np.: poprzez ofiarowanie swojej pracy jako ofiary miłej Bogu),
  • cierpliwie akceptować przeciwności życia,
  • odwiedzać chorych, zwłaszcza członków Wspólnoty OCDS,
  • praktykować dodatkowe posty i umartwienia, oprócz postów przepisanych przez Kościół (według indywidualnych możliwości),
  • praktykować modlitwy za zmarłych, szczególnie za członków Zakonu Karmelitów Bosych.

Post

Oprócz dni postu właściwych dla Kościoła w Polsce Członkowie Wspólnoty OCDS zachowują wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych (chyba, że nie jest to możliwe z powodu choroby czy innych poważnych racji) w wigilie:

  • uroczystości św. Józefa – 19 marca,
  • uroczystości Matki Bożej z Góry Karmel – 16 lipca,
  • święta św. Teresy od Dzieciątka Jezus – 1 października,
  • uroczystości naszej Świętej Matki, Teresy od Jezusa – 15 października,
  • uroczystości Wszystkich Świętych Zakonu Karmelitańskiego – 14 listopada,
  • uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny – 8 grudnia,
  • uroczystości św. Jana od Krzyża – 14 grudnia,
  • święta Patrona Wspólnoty. U nas: wspomnienie św. Rafała Kalinowskiego – 20 listopada.

 

Wskazane jest również zachowanie wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych w środy i soboty według tradycji karmelitańskich.

Maryja, nasza Matka i Siostra – wzór karmelity

Najświętsza Maryja Panna jest wzorem wierności w służbie i słuchaniu Pana, dlatego członkowie Wspólnoty OCDS powinni naśladować Maryję w jej relacji do Boga oraz braci i sióstr. Zalecany jest udział w nabożeństwach majowych i różańcowych (w październiku), udział w nowennie szkaplerznej i innych świętach i uroczystościach maryjnych.

Święta karmelitańskie

Członkowie Wspólnoty OCDS w miarę możliwości uczestniczą w triduach, nowennach i uroczystościach ku czci Świętych Zakonu Karmelitów Bosych. Zaleca się też, by każda Wspólnota OCDS rozważyła możliwość uroczystego obchodzenia święta Patrona Wspólnoty. Patronem naszej wspólnoty jest św. Rafał Kalinowski, karmelita bosy, inżynier, oficer carskiego wojska w stopniu porucznika, powstaniec styczniowy, sybirak, nauczyciel i wychowawca. Wspomnienie św. Rafała obchodzimy 20 listopada.

Więcej w Prawie własnym OCDS prowincji warszawskiej na naszej stronie prowincjalnej.